Poëziewandeling 'Het jongetje met de driewieler'
Op 1 januari 2018 hebben 120 belangstellenden, onder wie burgemeester Gerdo van Grootheest, de gedichtenwandeling Het jongetje met de driewieler. Een speurtocht in terzinen ingewijd.
In 1912 fietst een zevenjarig jongetje door Culemborg. Alexander is de zoon van winkelier Samuel Israël, eigenaar van de Goedkope Bazar aan de Oude Vismarkt 8, meteen ook fotograaf en uitgever van ansichtkaarten. Daarop staan vooral nieuwe gebouwen, bijvoorbeeld stadsvilla’s en de watertoren. Kaarten met nieuwswaarde. Als 'running gag' figureert zoon Alexander op zijn fietsje. Historicus Bert Blommers kwam hem op het spoor, verzamelde de prentbriefkaarten en schreef erover. Rieks Hoogenkamp van De Roos van Culemborg bedacht het concept. Van hem kreeg ik het verzoek gedichten bij de kaarten te schrijven.
Nancy Koot ontwierp de wandelflyer (klik hier).
Voor ik ging schrijven, heb ik de twaalf ansichtkaarten in een (voor een wandeling) logische volgorde gezet. Later heb ik een proloog en twee intermezzo’s toegevoegd. Zo ontstond een gedichtencyclus en een wandeling waar Culemborg het vanzelfsprekende historische decor is. Tussen de regels door valt een vermoeden van naderend onheil te lezen. Alexander overleefde twee wereldoorlogen en stierf in 1955.
Mirjam Fonteijn en ik lazen op 1 januari om beurten de gedichten. Een
zoon en een dochter, die hun vader (het jongetje op de driewieler) niet
lang gekend hebben, waren speciaal naar Culemborg gekomen om mee te lopen.
Ze waren ontroerd. Een fotoverslag van de wandeling vindt u verder op
deze pagina.
Twee weken later schreef ik onderstaand sonnet:
ALEXANDER ISRAËL
Ik ben je
heel toevallig op het spoor gekomen.
Het
moest zo zijn (voor wie in toeval niet gelooft).
Je
fietste ingebeelde rondjes in mijn hoofd
en voor een tijd heb ik jouw rol op mij genomen.
Zo werd je
schijnbaar van je eigenheid beroofd,
maar goed beschouwd heb ik je niets ontnomen:
een reconstructie, verder ben ik niet gekomen
en na dat waagstuk werd het licht op jou gedoofd.
Maar plotseling
kreeg jij weer glans op je gezicht:
je werd herkend als kind en toen begroet als vader
door zoon en dochter, twee getuigen van gewicht.
Op
nieuwjaarsdag kwam jij hen fietsend nader.
Hun
levens zijn met jouw bestaan vervlecht.
Zo werd je tocht door onze straten levensecht.
René van Loenen
Hieronder kunt u meer foto's bekijken van de gedichtenwandeling (foto’s: Guido van Loenen):
