WELKOM OP DE WEBSITE VAN RENÉ VAN LOENEN

 

HOME BIO POËZIE KERKLIED AGENDA IN DE MEDIA CONTACT
 
Franciscuswandeling Culemborg, 10 juni 2017
met gedichten van René van Loenen
bij de elementen van het Zonnelied
foto's: Willem Beekman

 

 

 

 

WATER / ICOON

Van alle schalen deze! Meer dan Richter,
Fahrenheit of wat niet al: de RIJKS PEILSCHAAL.
Rader in het raderwerk van waterstanden.
Icoon van polderland. Tot op het hoge zand
aan toe was luid te horen hoe Rijks spreekbuis
na de zondag alles in beweging zette:
lofstem van Lopik op een doordeweekse dag
die onze kamers vulde met ontzag.

 

 

 

 

 

AARDE / COUPURE

Asfalt en steen. Wat hier ontbreekt
is aarde: de vette klei van de rivier
die onze bomen voedt, aan onze laarzen
kleeft. Wat hier ontbreekt is aarde,
die opgeworpen ons beschutting geeft,
behoedt als water ons belaagt tot aan
dit tochtgat toe: asfalt en steen.
Wat hier ontbreekt is aarde.

 

 

 

 
 

VUUR / MISS BLANCHE

Als een madonna heiligt u
een blinde muur. U knipoogt
af en toe en vraagt daarbij om vuur
omdat de vonk van uw virginia
gedoofd is.

U krijgt van ons geregeld kleur,
maar niemand kan u geven
wat u ontbreekt, het vuur
waarom u smeekt,
al was het maar voor even.

 

 

 

 
 

ZON / WEESHUISTUIN

Het zonlicht valt zoals het valt
op dit patroon van klinkers, zo
viel het ook voorheen op de kasseien;
nog dieper in de tijd: op keien, stro en zand.

Wie liep hier zomaar door het beeld?
Wie liepen hand in hand op deze plek?
Werd hier een kind geslagen of gestreeld?
Wie werd er van verraad beticht?
Wie deed hier een belofte?

Miljoenen stills op twee vierkante meter,
vereeuwigd door de zon, gebundeld
in zijn licht.

 
 

 

 

 

MAAN / FIVE STARS

Kijk nou toch! Mijn zuster op zaterdagavond.
Hoe diep gezonken, half dronken op de stoep
van het casino.

Wat eerst zalige zoetheid leek – klinkende munt
in het licht van de maan – werd (uitvergroot)
bijna een volksgericht.

Nu kruipt die verre, vreemde tranentrekker
van schaamte achter wolken weg, voor even
uit het zicht.

 

 

 

 
 

WIND / BOOMGAARD

De wind is fluitend langs geweest
vanmorgen in de boomgaard.
Wat eerst aan trotse takken hing
ligt nu over de grond verspreid:
een mozaïek van roze en wit.
Wat rest aan niet verwaaide tooi
is vruchtbegin dat groeien zal
om oogst te worden vóór de val,
voordat de wind hier losgaat
als een dansend vuur.

 

 

 

 

 

DOOD / PARACHUTIST † 12-11-44

Vaststaat dat jij verdwaald bent
onder onze wolken. De rest is speculatie.
Misschien hangt er nog steeds een foto van je,
God weet waar, boven een ladenkast.
Misschien al lang niet meer. Lig je op zolder
tussen ramsj en overschot. Wij weten niets
van jou, niet eens je naam. Toch leef je
onder ons als een van onze doden.
Known unto God.